Αναπληρωτές: Ο κλάδος των φιλολόγων εξελίσσεται σε επαίτη θέσεων

Για εξαΰλωση του κλάδου τους κάνουν λόγο οι αναπληρωτές φιλόλογοι παρουσιάζοντας αριθμητικά δεδομένα των προσλήψεων της τελευταίας 9ετίας. Σύμφωνα με αυτά οι προσλήψεις κυμαίνονταν στα επίπεδα των 1.000 περίπου αναπληρωτών τη χρονιά με εξαίρεση το σχολικό έτος 2013-14 όπου σημειώθηκαν μόλις 307 προσλήψεις ενώ φέτος είναι βελτιωμένη η κατάσταση χωρίς όμως να προσεγγίζει τα επίπεδα των παρελθόντων ετών.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αναπληρωτών Φιλολόγων προχωρά σε μια προσπάθεια να αναζητήσει τα αίτια της μείωσης που είναι αποτέλεσμα της γενικότερης συρρίκνωσης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Όσον αφορά το σχολικό έτος 2011-12 όπου σημειώθηκαν 895 προσλήψεις φιλολόγων ο ΠΑΣΑΦ το αποδίδει στην κατάργηση και τις συγχωνεύσεις πολλών σχολείων ανά την επικράτεια. Επιπρόσθετα ο κλάδος δέχθηκε πλήγμα από τον αντιπαιδαγωγικό θεσμό των Β αναθέσεων.

«Μάλιστα η αυτονόητη λύση της μεταφοράς ξενόγλωσσων εκπαιδευτικών στην Αθμια δεν προτιμήθηκε, με αποτέλεσμα οι ξενόγλωσσοι αναπληρωτές να καλούνται στην Αθμια και οι αντιστοίχων ειδικοτήτων μόνιμοι να συμπληρώνουν ωράριο στη Βθμια με το μάθημα της Ιστορίας και σε βάρος των δικών μας κλήσεων και του εργασιακού μέλλοντός μας. Πρακτική τουλάχιστον παράδοξη, που συνεχίζεται έως σήμερα» υπογραμμίζεται στην επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας που κατατέθηκε ως αναφορά στη Βουλή από την κα Ξουλίδου.

Για το 2013-14 όπου σημειώθηκαν μόλις 307 κλήσεις φιλολόγων ο Σύλλογος των Αναπληρωτών αποδίδει το μικρό αριθμό στην αύξηση του ωραρίου ενώ για τη φετινή χρονιά αναφέρει ότι οι διαβεβαιώσεις του σημερινού Υπουργού περί έγκαιρης και στην πλειονότητά τους κάλυψης κενών δεν επιβεβαιώθηκαν.

Αντ’ αυτών:

• Ο θεσμός των Β αναθέσεων επεκτάθηκε περαιτέρω
• Για πρώτη φορά εμποδίστηκαν εκπαιδευτικοί να συνταξιοδοτηθούν για σοβαρούς λόγους που επικαλούνται
• Δόθηκε η δυνατότητα σε αποσπασμένους σε φορείς να επιστρέψουν στα σχολεία ( αναρωτιέται κανείς, αν δεν χρειάζονταν, γιατί αποσπάστηκαν;)
• Συνενώθηκαν τμήματα, μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν για τον αριθμό τους μαθητές με δυσλεξία ή άλλα προβλήματα
• Αναγκάστηκαν καθηγητές να μετακινούνται σε μεγάλο αριθμό σχολείων και με απόσταση μεταξύ τους, για να καλύψουν το ωράριό τους
• Επιβλήθηκαν υποχρεωτικές υπερωρίες που εξακολουθούν να υφίστανται ενώ ο νόμος με σαφήνεια ορίζει ότι αυτή είναι ακραία λύση κι έως την κλήση αναπληρωτή
• Συζητήθηκαν ευφάνταστες και προκλητικές για το χώρο της εκπαίδευσης και όχι μόνο λύσεις περί εθελοντικής εργασίας με αμοιβή μόρια ή παροχής μιας μικρής ενίσχυσης για τους μόνιμους εκπαιδευτικούς που θα αποφάσιζαν να διακόψουν την άδεια ανατροφής των παιδιών τους – που προφανώς και ευτυχώς- δεν προχώρησαν.

Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με το Σύλλογο Αναπληρωτών Φιλολόγων εκτός του ότι αποδεικνύουν πως μέλημα όσων διαχειρίζονται τη μοίρα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, τα τελευταία χρόνια, είναι η εξοικονόμηση πόρων προς τέρψιν των δανειστών αλλά σε βάρος της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου, προκαλούν και την εύλογη απορία: αν και πότε θα έχουν φραγμό. Πόσο, αλήθεια, ακόμη η δημόσια παιδεία αντέχει να συρρικνωθεί και οι εκπαιδευτικοί να «εξαϋλώνονται» αναρωτιούνται οι αναπληρωτές φιλόλογοι.

Οι φιλόλογοι βιώνουν τη βιαιότητα των προαναφερθέντων πολιτικών στο μέγιστο βαθμό και από βασικός κλάδος της δημόσια εκπαίδευσης μοιάζει να εξελίσσεται σε παρία κι επαίτη λίγων θέσεων εργασίας υπογραμμίζεται στην επιστολή.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αναπληρωτών Φιλολόγων κλείνει την επιστολή του με την ευχή να πρυτανεύσει η λογική και η σωφροσύνη στις αποφάσεις εκείνων που διαχειρίζονται τις τύχες της δημόσια εκπαίδευσης κι, επομένως, σε μεγάλο βαθμό τις τύχες του τόπου και των πολιτών του.