«Πρώτο κουδούνι σημαίνει για τους την έναρξη ακόμα μιας σχολικής χρονιάς, με καλή διάθεση από την περίοδο ξεκούρασης των διακοπών, με τη χαρά της αντάμωσης των συμμαθητών, με νέα μαθήματα κι εκπαιδευτικούς, με ψηλότερους στόχους για πολλούς… Αλλά και… με τα γνωστά κι επαναλαμβανόμενα βάρη για τις λαϊκές οικογένειες», αναφέρει το ΚΚΕ, σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου για τη νέα σχολική χρονιά. Και εξηγεί:

«Στην εποχή μας, που θα μπορούσε και θα έπρεπε το σχολείο να καλύπτει πλήρως όλες τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, τη σχέση τους με τον Αθλητισμό και την Τέχνη, τα λαϊκά νοικοκυριά κάθε χρόνο τέτοιο καιρό συζητούν για τις εξωσχολικές δραστηριότητες που θα καταφέρουν ή δεν θα μπορέσουν τελικά να προσφέρουν στα παιδιά τους, για τις ξένες γλώσσες ή για την οικονομική αφαίμαξη των φροντιστηρίων την ώρα που υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι εκπαιδευτικοί, κάθε χρόνο τέτοιο καιρό στα γραφεία των εκπαιδευτικών συζητάνε το πότε θα έρθουν όλοι οι αναγκαίοι αναπληρωτές συνάδελφοί τους, παλεύουν να φτιάξουν πρόγραμμα, αναγκάζονται να διδάσκουν διαφορετικά αντικείμενα από αυτά που έχουν σπουδάσει».

Το ΚΚΕ αναφέρεται, μεταξύ άλλων σε «παλιά βιβλία, γεμάτα ανακρίβειες, ελλείψεις, λάθη», «ελλείψεις σε υποδομές, ανυπαρξία εργαστηρίων και βιβλιοθηκών», ενώ επισημαίνει ότι «παρά τους σεισμούς που ταρακούνησαν και φέτος το καλοκαίρι την Αττική, τα Δωδεκάνησα κ.λπ., περισσότερα από τα μισά σχολεία της χώρας δεν έχουν περάσει αντισεισμικό έλεγχο». Χαρακτηρίζει «κοροϊδία» τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, καθώς «χωρίς την αναγκαία επιπλέον χρηματοδότηση για προσωπικό και νέα κτίρια … νήπια και προνήπια στοιβάζονται σε 25άρια τμήματα, κοντέινερ στήνονται σε αυλές για να χωρέσουν τα παιδιά κι άλλα στέλνονται σε νηπιαγωγεία μακριά από το σπίτι τους γιατί εκεί υπάρχουν θέσεις». Αναφερόμενο στην Ειδική Αγωγή κάνει λόγο για ανυπαρξία των αναγκαίων δομών που «στέλνει χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες σε ιδιώτες ή στο σπίτι τους, εντελώς εκτός οποιασδήποτε εκπαιδευτικής δομής».

«Ο δρόμος για το “σήμερα” και το “αύριο” των παιδιών μας, για να σταθούμε πραγματικά δίπλα τους, είναι ο δρόμος του συλλογικού αγώνα για να κατακτήσουμε όσα μας ανήκουν. Για να έχουμε το σύγχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο που αξίζει στα παιδιά μας τον 21ο αιώνα», τονίζει το καλεί «να μαζικοποιήσουμε τους Συλλόγους και τα άλλα όργανα των γονέων» και «να απαιτήσουμε σήμερα Παιδεία, σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν, ουσιαστική και όχι στα λόγια»