Η , το πιο ευαίσθητο τμήμα της εκπαίδευσης, θα έπρεπε να διαθέτει το απαραίτητο εκπαιδευτικό, επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό από την πρώτη ημέρα έναρξης του διδακτικού έτους.

Δυστυχώς και η τρέχουσα σχολική χρονιά, και παρά τις προσπάθειες του Δ/ντή Ειδικής Αγωγής, ξεκίνησε και συνεχίζει να λειτουργεί με τεράστια κενά εκπαιδευτικών. Ιδιαίτερα στην τα περισσότερα εγκεκριμένα από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας αιτήματα παραμένουν ανικανοποίητα.

Η κάλυψη των αναγκών και οι διαθέσεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό σε πολλές Δ/νσεις Εκπαίδευσης δε φτάνει ούτε το 25%. Αποτέλεσμα οι γονείς, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί να βρίσκονται σε απόγνωση αφού η υποστήριξη των μαθητών με αυτισμό , ΔΕΠΥ, προβλήματα όρασης, ακοής και άλλες μαθησιακές και ψυχοσυναισθηματικές δυσκολίες βρίσκεται κυριολεκτικά στον «αέρα».

Το ψέμα της πολιτικής ηγεσίας περί κάλυψης των κενών στα σχολεία με εγκεκριμένη παράλληλη στήριξη, κλήθηκε να διαχειριστεί το άτυπο γνωμοδοτικό συμβούλιο το οποίο υποχρεώθηκε να κατανείμει με «ταχυδακτυλουργικό τρόπο» τους διαθέσιμους εκπαιδευτικούς σε πολλαπλάσιο αριθμό μαθητών με εγκεκριμένο αίτημα παράλληλης στήριξης, κάνοντας λάστιχο τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής σε περισσότερα από δυο σχολεία, μοιράζοντας πολλές φορές τις διαθέσιμες ώρες σε περισσότερους μαθητές με αναλογικό τρόπο, που δεν περιποιεί τιμή για το χώρο της ειδικής αγωγής και της παιδαγωγικής αντίληψης για τη διαχείριση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία.

Αποτέλεσμα είναι ότι στην Ελλάδα των πλεονασμάτων, των διορισμών και της «αναβαθμισμένης δημόσιας παιδείας» της κυβέρνησης Τσίπρα, εκατοντάδες απελπισμένοι γονείς των μαθητών που χρήζουν παράλληλης στήριξης βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους προσλαμβάνοντας «ιδιώτη βοηθό» προκειμένου να στηρίξουν το παιδί τους.

Η αποκατάσταση στο σύνολο της εμφανούς αυτής αδικίας δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί ούτε με τις αναμενόμενες 915 προσλήψεις το επόμενο 15νθήμερο.

Χρειάζεται να υπάρξει προγραμματισμός ώστε η στελέχωση της ειδικής αγωγής να μην αποτελεί ζητούμενο. Είναι αδήριτη ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην αναβάθμιση της ειδικής αγωγής.

Εξυπακούεται, η όποια προσπάθεια αναβάθμισης πρέπει να συνδυαστεί με μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών που θα καλύψουν όλες τις ανάγκες και θα θέσουν ένα τέλος στην ομηρία χιλιάδων αναπληρωτών που εργάζονται 5,10,17 χρόνια στην ειδική αγωγή.