Μια συντηρητική προσέγγιση στη διδασκαλία της Ιστορίας χωρίς μεταρρυθμιστικές νότες αλλά με τη χρυσόσκονη της εξιστόρησης των σύγχρονων γεγονότων (Αραβική Ανοιξη, φονταμενταλισμός, προσφυγικό ζήτημα) αποτελεί η νέα πρόταση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για τη διδασκαλία της Ιστορίας στη Β΄ Τάξη του Λυκείου.
«ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν την πρόταση του ΙΕΠ για τη διδασκαλία της Ιστορίας στην κρίσιμη Β΄ Λυκείου που θα είναι η τάξη – κλειδί για την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών των μαθητών, ενώ θα τους προετοιμάζει για το προπαρασκευαστικό προς τα ΑΕΙ έτος της Γ΄ Λυκείου, σύμφωνα με τη φιλοσοφία των αλλαγών που σχεδιάζει ο Κώστας Γαβρόγλου.
Κοινό χαρακτηριστικό τόσο της νέας πρότασης για τη Β΄ Λυκείου όσο και των προγραμμάτων από τη Γ» Δημοτικού ώς την Α΄ Λυκείου που ανακοινώνονται αύριο είναι η πληθωρική ύλη, που δύσκολα θα βοηθήσει τους μαθητές να κατανοήσουν έννοιες ή κοινωνικές περιόδους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Νεότερη Ιστορία, σε μία διδακτική ώρα την εβδομάδα όλο τον χρόνο, οι μαθητές θα πρέπει να διδαχτούν θέματα όπως τα αποτελέσματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ολόκληρος ο μεταπολιτευτικός κόσμος και να φτάσουν μέχρι τις σημερινές ημέρες και την Αραβική Ανοιξη. Ωστόσο η νέα πρόταση για τη Β΄ Λυκείου επικεντρώνει περισσότερο στην κοινωνική Ιστορία, μοιάζει να επαναλαμβάνει το πρόγραμμα της Γ΄ Γυμνασίου, πασπαλισμένο όμως και εδώ με πληροφορίες σχετικά με τις σύγχρονες κοινωνίες, τα προβλήματα και τις απειλές τους. Το νέο μάθημα μάλιστα δεν θα έχει καν τη λέξη «Ιστορία» στον τίτλο του, καθώς επεκτείνεται και ονομάζεται «Μορφές πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης του νεότερου και σύγχρονου κόσμου», με ιδιαίτερη έμφαση στις διεθνείς – ευρωπαϊκές εξελίξεις. Καλύπτει γραμμικά σχεδόν όλα τα γεγονότα από τον 18ο αιώνα μέχρι και σήμερα και βέβαια είναι παραφουσκωμένο με γεγονότα.
ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ. Ετσι, για παράδειγμα, στην Ενότητα Δ1 σε μία ώρα θα πρέπει να διδαχτούν τα εξής θέματα: τα αποτελέσματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η ίδρυση του ΟΗΕ και το σχέδιο Μάρσαλ, η κατάληξη και τα αποτελέσματα του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, η φιλελεύθερη δημοκρατία και τα σοσιαλιστικά καθεστώτα, ο Ψυχρός Πόλεμος στο γεωπολιτικό πεδίο, ο διπολικός κόσμος και ο ανταγωνισμός των πυρηνικών εξοπλισμών, η δημιουργία των ευρωπαϊκών θεσμών, οι διεθνείς πολιτικοί και οικονομικοί οργανισμοί, η αποαποικιοποίηση και ο Τρίτος Κόσμος, τα κινήματα διαμαρτυρίας της δεκαετίας του «60, η μετεμφυλιακή Ελλάδα, η δικτατορία των συνταγματαρχών, το κυπριακό ζήτημα, η Μεταπολίτευση, η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, η ανάδυση της Ιαπωνίας, η πετρελαϊκή κρίση, ο μεταψυχροπολεμικός κόσμος, η κατάρρευση καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, η κρίση του κράτους πρόνοιας, το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης.
Η ιστορική διάσταση και οι επιπτώσεις της στο πολιτισμικό πεδίο, η ανάδυση νέων παγκόσμιων δυνάμεων (Κίνα, Ινδία, G20), η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ενωση της Ευρώπης), η διεθνής οικονομική κρίση και η ελληνική οικονομική κρίση μετά το 2009, το φαινόμενο της τρομοκρατίας και του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, η Αραβική Ανοιξη και το προσφυγικό ζήτημα στη σύγχρονη εκδοχή του. Πρακτικά, όπως λένε φιλόλογοι που μίλησαν στα «ΝΕΑ», τα περισσότερα από τα παραπάνω δεν θα διδαχτούν ποτέ. Συγκεκριμένα, στη νέα Ιστορία που προτείνεται, αρχικά θα γίνεται αναφορά στο παγκόσμιο και διεθνές πλαίσιο και στη συνέχεια θα παρουσιάζονται οι αντίστοιχες ελληνικές εξελίξεις ενταγμένες στο πλαίσιο αυτό. Το πρόγραμμα σπουδών που προτείνει το ΙΕΠ ακολουθεί μια γραμμική προσέγγιση, προϋποθέτει για την εφαρμογή του συνολικά 42 διδακτικές ώρες σε ετήσια βάση: από αυτές, οι 34 διδακτικές ώρες καλύπτουν επιμέρους διδακτικές ενότητες. Επιπλέον 8 ώρες είναι δυνατόν να αφιερωθούν στις δημιουργικές εργασίες. Ωστόσο, με το δεδομένο ότι στο υπουργείο Παιδείας συνομιλούν σήμερα διαφορετικές «παρέες» ιστορικών, δεν είναι ξεκάθαρο ποια φιλοσοφία τελικά θα επικρατήσει.
Ακολουθείστε το iPaidia στο Google News
