Κατά την ομιλία του στη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (3η συνεδρίαση) όπου συζητείται το σχέδιο νόμου του, Έρευνας και Θρησκευμάτων «Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις» ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, ανέφερε:

«Θα περίμενε κανείς μετά την τρίτη συνεδρίαση της Επιτροπής, πέρα από την κριτική που γίνεται από την Αντιπολίτευση, η οποία είναι καλοδεχούμενη, να καταλάβουμε και τι αντίληψη έχει η Αντιπολίτευση ή το κάθε κόμμα ξεχωριστά για το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης. Έχει ενδιαφέρον ότι, κανένας δεν έχει δεσμευθεί, όχι μόνο σε μια συγκεκριμένη άποψη, αλλά και σε μια συγκεκριμένη διαδικασία υλοποίησης της άποψης για το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης.

Τα δάκρυα για το τέλος της τεχνολογικής εκπαίδευσης, θα μου επιτρέψετε να πω ότι, θέλουν μια, εν πάση περιπτώσει, αίσθηση αυτοελέγχου, διότι ποιος κατέστρεψε την τεχνολογική εκπαίδευση; Ποιος άφησε τα Τ.Ε.Ι. στη μοίρα τους; Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος θεωρούσε τα Τ.Ε.Ι. μονίμως, ως το αποπαίδι της ανώτατης εκπαίδευσης; Ποιος θεωρούσε τα Τ.Ε.Ι., ως ιδρύματα που ήταν προς εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και ποιος αγνόησε όλα εκείνα τα πρόσωπα στα Τ.Ε.Ι., τα οποία κατάφεραν και δεν βούλιαξαν τον δεύτερο βραχίονα της ανώτατης εκπαίδευσης;

Αυτό το ρωτάω, γιατί, πραγματικά, είναι κάποιος υπέρ ή κατά για το ότι, όλα τα Ιόνια νησιά αποκτούν ενιαίο Πανεπιστήμιο; Είναι κανείς κατά στο ότι, αναβαθμίζεται η ανώτατη εκπαίδευση στην Ήπειρο; Αυτό δε γίνεται μόνο με την ίδρυση κάποιων τμημάτων. Αυτό γίνεται και με τα πανεπιστημιακά ερευνητικά κέντρα που είπαμε, με το αγροδιατροφικό πάρκο, με τα μνημόνια συνεργασίας στο Ιόνιο πανεπιστήμιο, με τα διετή προγράμματα σπουδών. Εδώ, λοιπόν, υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο μεταρρύθμισης.

Αναζητείται, όχι η αποκλειστική κριτική σε αυτό, αλλά αναζητείται το εναλλακτικό σχέδιο σε αυτό. Υπάρχει; Εάν υπάρχει, να το συζητήσουμε. Εάν δεν υπάρχει, να δούμε, πράγματι, τις αδυναμίες και εγώ πρώτος θα σας πω ότι, σίγουρα ένα τέτοιο πρωτόγνωρο εγχείρημα θα έχει αναμφισβήτητα και αδυναμίες.

Νομίζω ότι, ο κ. Φωτάκης και χθες και σήμερα, με μεγάλη σαφήνεια εντόπισε τις διαφορές στα πανεπιστημιακά ερευνητικά κέντρα και στα εθνικά ερευνητικά κέντρα, αλλά η έρευνα, όπως και η εκπαίδευση δεν είναι κάτι το στατικό. Σήμερα, υπάρχουν πολλαπλές θεσμικές δυνατότητες για την έρευνα, δεν είναι όπως ήταν παλιά. Τα πράγματα αλλάζουν και ως προς τη χρηματοδότηση της έρευνας, την κοινοποίηση των αποτελεσμάτων και ως είδος πρακτικής. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να ανταποκριθούμε και θεσμικά σε αυτές τις αλλαγές που γίνονται.

Έχει ενδιαφέρον το ότι μας κατηγορείτε ότι, είμαστε αντιευρωπαϊστές, φοβικοί και δεν βλέπουμε τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Θέλετε να σας δανείσω τον υπολογιστή μου και να δείτε κάτω από το λήμμα «university research centers» πόσες εκατοντάδες πανεπιστημιακά ερευνητικά κέντρα υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο; Δεν μπορεί όλοι αυτοί να είναι ανόητοι, έτσι δεν είναι; Άρα, εδώ, πρέπει να δούμε τη συμπληρωματική λειτουργία των θεσμών της έρευνας μέσα σε ένα τοπίο, πραγματικά, πολύ δυναμικό, όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και διεθνώς, όσον αφορά τα ερευνητικά ιδρύματα.

Πράγματι, τα ερευνητικά πανεπιστημιακά ινστιτούτα ξέρετε ότι είχαν διάφορα διαχειριστικά προβλήματα. Το ξέρετε καλύτερα από εμένα. Όχι απ’ όλα προφανώς, αλλά από αρκετά. Το δεύτερο είναι ότι ήταν μονοθεματικά. Το τρίτο είναι ότι ήταν εντελώς ανεξάρτητα από τη σύγκλητο. Η σύγκλητος είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο των πανεπιστημίων, δημοκρατικά συγκροτημένο και πρέπει να έχει την ευθύνη του ιδρύματος σε όλα όσα γίνονται στο πανεπιστήμιο.

Ακριβώς αυτή είναι η λογική των ερευνητικών κέντρων, όπως, επίσης και των ινστιτούτων που έχουν αυτόν τον οριζόντιο χαρακτήρα.

Ρωτηθήκαμε όλοι από την κ. Καραμανλή, εάν είναι ενιαία τα ακαδημαϊκά κριτήρια γι’ αυτά που πάμε να κάνουμε. Προφανώς εννοεί ότι δεν είναι ακαδημαϊκά και είναι πελατειακά. Εάν δεν είναι ακαδημαϊκά, τι άλλο θα είναι; Ξέρετε, δεν μπορεί ο προβληματισμός του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να είναι εάν είναι ακαδημαϊκά ή πελατειακά, υποτιμά και την ιστορία και την προβληματική αυτού του κόμματος. Άλλο είναι να πείτε διαφωνούμε με τα ακαδημαϊκά κριτήρια. Εσείς το μόνο δίλημμα που βλέπετε είναι εάν είναι ακαδημαϊκό ή θέμα διαπλοκής; Θέλω να σας πω, το είπα και προχθές και το λέω με κάθε σεβασμό, αποφασίστε ότι έχει τελειώσει αυτό. Έχει τελειώσει το πελατειακό, τι να κάνουμε; Δεν σας βολεύει, σας ενοχλεί, σας αποπροσανατολίζει, η ζωή είναι δύσκολη.

Αυτό, λοιπόν, που προσπαθούμε να κάνουμε είναι το ‘από κάτω’, αυτό που τα ιδρύματα συζητάνε, ξανασυζητάνε, παιδεύονται, συζητάμε εμείς μαζί τους κ.λπ. και πάμε ένα βήμα παρακάτω. Αν εσείς θεωρείτε ότι εδώ υπάρχει ένα απίστευτο πλέγμα διαπλοκής, πραγματικά, έχει ένα ενδιαφέρον, αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το ενδιαφέρον είναι μόνο ως προς το φαντασιακό και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.

Το είδατε και χθες. Χθες, δεν ξέρω αν παρατηρήσατε τη συγκρουσιακή και δυναμική συνύπαρξη των διαφόρων συλλογικών οργάνων. Αλίμονο εάν με τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ή του Ιονίου Πανεπιστημίου συμφωνούσαμε σε όλα. Πέρα από το ότι θα ήταν τελείως βαρετό, δεν θα πήγαινε και την κουβέντα ένα βήμα παρακάτω.

Εδώ, λοιπόν, μέχρι τις 14 Ιουλίου, που πήγαμε με την κ. Τζούφη στην Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και συνεδριάσαμε ένα ολόκληρο απόγευμα, λύσαμε διαφορές που είχαν προκύψει. Οι διαφορές δεν ήταν ανταγωνιστικές του μαύρου ή άσπρου, ήταν διαφορές που μέσα από τη συζήτηση προέκυψε η παραπέρα βελτίωση.

Το είπε η κ. Σκούφα, το είπατε και εσείς, σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα. Είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα το οποίο κληρονομήσαμε και είναι από τις πολύ σοβαρές κληρονομιές γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ήθελαν να λύσουν αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα, ακριβώς επειδή είχαν μια πολιτική κουλτούρα που βασιζόταν στην κουλτούρα του πελατειακού κράτους. Προσπαθούμε να το λύσουμε αλλά δεν είναι τόσο εύκολο. Υπάρχουν κατεστημένες νοοτροπίες, υπάρχουν κατεστημένα συμφέροντα, προσπαθούμε στις Επιτροπές και με τη βοήθεια του Τεχνικού Επιμελητηρίου να λειάνουμε διάφορα προβλήματα. Σε ορισμένα είμαστε κοντά αλλά σε ορισμένα δεν έχουμε κάνει πρόοδο.

Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι το Υπουργείο Παιδείας, όχι μόνο το έχει σαν πρώτη προτεραιότητα αλλά το έχει αποδείξει ότι το έχει σαν πρώτη προτεραιότητα και θα λύσουμε ως ένα βαθμό ορισμένα από αυτά τα προβλήματα. Εκείνο, όμως, που θέλω να διαβεβαιώσω είναι ότι οποιαδήποτε αλλαγή περιέλθει τώρα δεν θα προξενήσει καμία απολύτως αλλαγή ή αναστάτωση στα επαγγελματικά δικαιώματα όσων έχουν πάρει πτυχίο.

Είναι προφανές αυτό, ούτε καν το συζητάμε.

Τώρα, καταλαβαίνω ότι εδώ υπάρχει άποψη ότι η Λογοθεραπεία δεν πρέπει να πάει στην Ιατρική, αλλά στις Κοινωνικές Επιστήμες. Θα κάνω μία έκκληση, όπως την έκανα και χθες. Σε ορισμένα θέματα, καλό είναι οι Βουλευτές να μην έχουμε άποψη. Ας το αφήσουμε στους ειδικούς. Οι άνθρωποι συζήτησαν μεταξύ τους, τα βάλανε κάτω, η Ιατρική Σχολή το δέχτηκε, η σύγκλητος το δέχθηκε, τα τμήματα τα δέχθηκαν. Για ποιο λόγο τώρα μπερδεύουμε εμείς πράγματα που δεν τα γνωρίζουμε κιόλας; Για αυτό την αυτονομία των ιδρυμάτων, ως προς τα επιστημονικά ζητήματα, πρέπει νομίζω να τη σεβαστούμε.

Και τώρα το «κοπτοραπτική στο Ιόνιο» δεν βοηθάει, έτσι δεν είναι; Γενικά η «κοπτοραπτική» υποβαθμίζει τη συζήτηση. Αν θεωρείτε επί ένα χρόνο ότι καθυστερήσαμε γιατί δεν μας βγήκε το «κουστούμι» λόγω «κοπτοραπτικής», εντάξει δεν είμαστε και τόσο ερασιτέχνες, θα μας έβγαινε πολύ πιο απλά. Εντάξει; Προσπαθήστε λοιπόν να καταλάβετε τη διαδικασία και σας προκαλώ και αν χρειάζεστε περισσότερο χρόνο στις τοποθετήσεις σας, να μας πείτε στην τελευταία συνεδρίαση τι θα προτείνατε εσείς να κάνουμε, γιατί έχουμε και άλλα ιδρύματα, για τα οποία είμαστε στη διαδικασία συζήτησης. Υπάρχει άλλο σχέδιο; Υπάρχει άλλη διαδικασία;

Έρχομαι τώρα και στις τοποθετήσεις της κυρίας Κεφαλίδου. Θα παρακαλούσα να μην προσβάλλουμε πρόσωπα. Τι σημαίνει «ευεργετούμενοι φορείς»; Ήταν θετικοί λέει χθες οι «ευεργετούμενοι φορείς». Δηλαδή, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το ΤΕΙ Ηπείρου, το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Δεν είναι σωστό. Δεν είναι σωστό διότι δεν υπάρχει ευεργεσία, δεν υπάρχει φιλανθρωπία, δεν υπάρχει ψηφοθηρία. Υπάρχει ακαδημαϊκότητα.

Γι’ αυτό λέω εγώ ότι δεν είναι σωστό να λέμε ότι συμφωνούν οι ευεργετούμενοι φορείς. Δεν είναι σωστό για τους φορείς. Δεν είναι σωστό για την ανώτατη εκπαίδευση. Δεν είναι σωστό για σοβαρά κόμματα να μιλάνε έτσι.

Ακόμα χειρότερο ότι ‘στόχος της Κυβέρνησης είναι να αλλάξει τα φώτα στη δημόσια εκπαίδευση’. Το διαβάζατε κιόλας. Να πω ότι είναι προφορικό και χάνετε τα λόγια […].

Εδώ λοιπόν υπάρχει ένα θέμα όπως καταλαβαίνετε, διότι προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς σημαίνει να αλλάξουμε τα φώτα. Δηλαδή αυτά που κάναμε για την ανώτατη εκπαίδευση και αλλάξαμε ένα καθεστώς που ίσχυε από το 2011 και είχε οδηγήσει κυριολεκτικά στην κατάρρευσή της ανώτατης εκπαίδευσης ήταν για να αλλάξουμε τα φώτα του δημόσιου πανεπιστημίου; Ή μήπως αλλαγή των φώτων είναι το ότι μπαίνουν κανόνες, μπαίνει μια κανονικότητα και οι άνθρωποι πια ξέρουν μέσα στα ιδρύματα για το πώς θα πορευτούν.

Αυτά είναι ερωτήματα τα οποία ζητάνε απάντηση με επιχειρήματα και βεβαίως ελέχθη πάλι με τη συγκεκριμένη λέξη, ο ενταφιασμός της τεχνικής εκπαίδευσης, ενώ υποψιάζομαι ότι αυτό που έγινε επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ. που όλα σε μια νύχτα θεωρήθηκαν ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα τα Τ.Ε.Ι και στη συνέχεια αφέθηκαν στη μοίρα τους, δεν ήταν ο ενταφιασμός τους.

Τώρα μέσα στα διάφορα επιχειρήματα είναι ότι δεν μπορεί να ιδρυθεί τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας, γιατί πολύ κοντά υπάρχει κάτι άλλο. Θα παρακαλούσα να δούμε την λογική συνοχή τέτοιων επιχειρημάτων. Δηλαδή τι να κάνουμε, να κλείσουμε την Πληροφορική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών γιατί απέχει από του Ζωγράφου 3,5 χιλιόμετρα που υπάρχουν αντίστοιχα τμήματα; Ή να κλείσουμε τα μισά τμήματα στην Αθήνα ή να κλείσουμε το ιστορικό στα Γιάννενα η στο Ιόνιο επειδή είναι σχετικά κοντά; Σας παρακαλώ, αυτά δεν πρέπει να λέγονται γιατί είναι αστεία ως επιχειρήματα.

Βεβαίως ένα θέμα που επανέρχεται είναι το θέμα της ένταξης των διδασκόντων των ΤΕΙ και κατηγορούμαστε ότι εντάσσονται όλοι αυτομάτως. Ότι το κάνουμε εμείς τώρα για να καλοπιάσουμε τους διδάσκοντες στα Τ.Ε.Ι.. Θα σας παρακαλούσα πάρα πολύ να σεβαστούμε τους συναδέλφους των Τ.Ε.Ι, αν έχετε την καλοσύνη να δείτε και τα βιογραφικά τους τα οποία είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο και να ξέρετε ότι κρίνονται.

Τώρα ο κ. Δελής, είπε ότι «οι νέοι δεν σπουδάζουν για το κέφι τους, αλλά για να βρουν δουλειά». Να συμφωνήσουμε και οι δύο, ότι τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι μέρος της συνολικής εκπαίδευσης και άρα, έχει σχέση με τη μόρφωση των πολιτών μας κατά κύριο λόγο; Ναι ή όχι; Αλλιώς δεν γίνεται.

Πώς να συμφωνήσουμε σε κάτι τέτοιο, όταν μετά η επιχειρηματολογία σας απογειώνεται και μας είπατε για το Ενιαίο Πτυχίο και σας ρώτησα και δεν μου απαντήσατε, ευτυχώς που οι συνάδελφοι εδώ είχαν καταλάβει τι εννοείτε. Εσείς εννοείτε όλα τα αντίστοιχα τμήματα σε όλη την Ελλάδα να έχουν το ίδιο πρόγραμμα σπουδών. Καταλαβαίνω σωστά; Δηλαδή όλα τα Τμήματα Χημείας, όλα τα Τμήματα Ιστορίας κτλ σε όλα τα ΑΕΙ να έχουν πανομοιότυπο πρόγραμμα σπουδών.

Εάν είναι έτσι πηγαίνει περίπατο ο πλουραλισμός. Αυτά είναι πρωτοφανή πράγματα. Ούτε στις πιο μονολιθικές περιόδους της Σοβιετικής Ένωσης δεν είχαμε τέτοια προγράμματα σπουδών. Ο πλουραλισμός είναι εγγενές στοιχείο της ίδιας της γνώσης, της κουλτούρας μας. Δεν λέω ούτε της δυτικής ούτε της ευρωπαϊκής, αλλά της δικής μας κουλτούρας και εσείς ερχόσαστε εν έτη 2018, να πείτε «όχι όλα τα γνωστικά αντικείμενα πρέπει να έχουν το ίδιο πρόγραμμα σπουδών». Αυτό δεν είναι κρατισμός, αυτό υπερβαίνει τον κρατισμό.

Θα σας παρακαλούσα, όπως είπε και κ. Μπαξεβάκης, είστε ένα κόμμα με ιστορία, ένα κόμμα σοβαρό να τα ξαναδείτε αυτά τα ζητήματα.

Επίσης, μιλήσατε για τους ταξικούς φραγμούς που βάζουμε στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Αποτελούν ταξικούς φραγμούς το γεγονός ότι οι μετεγγραφές των αδελφών προχώρησαν και πάρα πολύ επιτυχημένα και καλύπτουμε όλα τα αιτήματα, στο ότι υπάρχει η αύξηση των υποτροφιών από το ΙΚΥ και όλα αυτά έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια:

Οι βιομήχανοι δείχνουν ενδιαφέρον για τα διετή. Να σας πω κάτι; Τυχαίνει να ζούμε σε έναν καπιταλιστικό κόσμο και έχουμε να κάνουμε με βιομηχάνους. Σε αυτές τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις στέλνουμε τα παιδιά για να κάνουν μαθητεία, πρακτική άσκηση κ.λπ.. Οι σχέσεις με τους παραγωγικούς φορείς είναι μια πραγματικότητα. Σε αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να λειτουργήσουμε και πιέζουμε με κάθε τρόπο οι επιχειρήσεις αυτές να μην είναι κρατικοδίαιτες και να ενισχύσουν την ανάπτυξη.

Ο κ. Μαυρωτάς έθιξε το θέμα της Ειδικής Αγωγής.

Να συμφωνήσουμε τον κ. Μαυρωτά σ’ ένα πράγμα, το οποίο, το είπε ο ίδιος και επαναλαμβάνω τις λέξεις του, ότι «το σημαντικό είναι το περιεχόμενο σπουδών». Είδατε χθες ότι υπήρχε μια διαφορά εδώ, αλλά είναι μια διεθνής, μια επιστημονική διαφορά, όπως είπα και χθες οι επιστημονικές διαφορές δεν λύνονται με πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Να συμφωνήσουμε, όμως, ότι είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό θέμα και ότι πρέπει να είναι αναβαθμισμένα εκείνα τα προγράμματα, τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά κυρίως γύρω από τα θέματα της Ειδικής Αγωγής.

Όσον αφορά τις επικαλύψεις που υπάρχουν στα Ιδρύματα. Το θέμα της επικάλυψης είναι ένα θέμα αρκετά σύνθετο στην Ανώτατη Εκπαίδευση, διότι, πράγματι, μπορεί να υπάρχουν επικαλύψεις ανάμεσα σε δύο τμήματα, αλλά υπάρχουν και επικαλύψεις που δεν μπορούν παρά να υπάρχουν, για παράδειγμα υπάρχουν επικαλύψεις ανάμεσα στη Φυσική και στα Μαθηματικά, δεν λέμε ότι θα κλείσει το ένα από τα δύο. Το λέω αυτό για την Πληροφορική στην Άρτα και την Πολυτεχνική. Λέω, λοιπόν, ότι οι επικαλύψεις είναι ένα εγγενές στοιχείο της πανεπιστημιακής ζωής και πάρα πολλές φορές έχει σχέση με τον χαρακτήρα του αυτού κάθε αυτού γνωστικού αντικειμένου.

Για το Τμήμα Μηχανολόγων που αναφέρατε, το συζήτησε πάρα πολύ συστηματικά η Πολυτεχνική Σχολή και η Σύγκλητος. Νομίζω ότι πρέπει να σεβαστούμε τις προτάσεις τους, πέραν του αν αυτό σημαίνει ότι εμείς το κάναμε. Εμείς είπαμε στις πολυτεχνικές σχολές, οι οποίες είναι σε μια διαδικασία συγκρότησης του προφίλ τους, να πάμε ένα βήμα παραπάνω.

Όσο αφορά τον ‘ξαφνικό έρωτα’ με τον κύριο Μακρόν, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ούτε ξαφνικός είναι, ούτε έρωτας είναι. Αυτό που θέλω να πω είναι σε κάτι που εσείς ειδικά είστε πάρα πολύ ευαίσθητος, ότι, εν πάση περιπτώσει, πρέπει να ξέρουμε τι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ, λοιπόν, έχουμε μια πρόταση που τυχαίνει να είναι του Μακρόν, αλλά είναι μια πρόταση που ζυμώνεται με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο στην Ευρώπη. Εκείνο που λέμε είναι να μην μας πιάσει ένα φοβικό, όπως με τα ερευνητικά κέντρα και απομακρυνθούμε. Ας μη θεωρούμε ότι ο κόσμος έξω πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Προφανώς, να μην πέσουμε σε αντιγραφές, αλλά ας αφουγκραστούμε τις αλλαγές που συζητιόνται και προγραμματίζονται, από τις οποίες πρέπει τα ελληνικά πανεπιστήμια να μη μείνουν έξω.

Συμφωνώ με το θέμα των φυσικών καταστροφών. Παρόλο που υπάρχουν προγράμματα, όπως είπατε και εσείς, νομίζω οτιδήποτε θα ενισχύσει τη συνείδηση των παιδιών, οτιδήποτε θα είναι συστηματικό, θα πρέπει να ενισχυθεί. Πράγματι, γίνονται πολλά περισσότερα για τους σεισμούς και λιγότερα για τις φωτιές και πολύ λιγότερα για τις πλημμύρες και, προφανώς, πρέπει να δεχθούμε αυτό που λέτε.

Τέλος, ο κύριος Παρασκευόπουλος αναφέρθηκε στο άσυλο και κάνω μια έκκληση. Έχουμε μια εξαιρετική ευκαιρία – θα σας αποσταλεί το πόρισμα, όπως θα πάει και στις συγκλήτους και τις φοιτητικές παρατάξεις, τις πολιτικές νεολαίες κ.λπ. – να συζητήσουμε συστηματικά αυτό το πρόβλημα. Υπάρχει μια εξαιρετική καταγραφή και έχει γίνει μια εξαιρετική δουλειά σε αυτήν την Επιτροπή. Έχει αναδειχθεί η συνθετότητα του προβλήματος. Είναι αυτό που είπε ο κύριος Παρασκευόπουλος, ότι για την αντιμετώπισή των προβλημάτων που παρουσιάζονται πρέπει να γίνονται σταθμίσεις, για αυτό και είναι πάρα πολύ δύσκολο κάτι το ενιαίο για όλα τα προβλήματα και νομίζω ότι είναι μια χρυσή ευκαιρία να συνεννοηθούμε και για το χαρακτήρα της παραβατικότητας που βλέπουμε σήμερα, αλλά και για τους πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης.

Έρχομαι σε κάτι το οποίο μας το έχουν πει και διάφοροι συνάδελφοί εκπαιδευτικοί και είναι η ρύθμιση ενός θέματος που είναι κάτω από την προμετωπίδα «αμετάθετοι». Είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα, το οποίο έχουμε υποσχεθεί ότι θα το λύσουμε και το λύνουμε. Είναι σχεδόν έτοιμη η νομοθετική ρύθμιση. Θέλουμε να την ελέγξουμε και με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γιατί θέλουμε να είμαστε 100% σίγουροι για την εγκυρότητα της λύσης και σίγουρα θα έρθει στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί το Σεπτέμβριο και που θα είναι για τα επόμενα ιδρύματα».