: Κόκκινη κάρτα για την εισαγωγή σε – δείχνει το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας () σε περίπου 200 μαθητές της Γ΄ Λυκείου που κατά το παρελθόν έπασχαν από νεοπλασματική ασθένεια και δικαιούνταν, έως και πέρυσι, να εισαχθούν στα πανεπιστημιακά και τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα με τις ευεργετικές διατάξεις τού 5%.

Με το νόμο 4452, που ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο του 2017, τα συναρμόδια υπουργεία Υγείας και Παιδείας τροποποίησαν τη διαδικασία γνωμάτευσης των σοβαρών παθήσεων που έδινε τη δυνατότητα στα παιδιά που πάσχουν από αυτές να ενταχθούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με τον βαθμό του απολυτηρίου τους, καταλαμβάνοντας το των θέσεων κάθε .

Σύμφωνα με το νέο νόμο, οι περιπτώσεις ογκολογικών ασθενών κρίνονται από τη δευτεροβάθμια επιτροπή ενστάσεων του ΚΕΣΥ, ωστόσο ούτε ο νόμος ούτε και η εγκύκλιος εφαρμογής του, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο 2017, δεν καθορίζουν επακριβώς τα κριτήρια επιλογής, καθώς αναφέρεται αορίστως ότι «η επιλογή θα γίνεται με εξατομικευμένη κρίση της επιτροπής ενστάσεων».

Η τροποποίηση της διαδικασίας εφαρμόζεται φέτος για πρώτη φορά και αφορά μόνο τις περιπτώσεις πασχόντων από νεοπλασματικές νόσους (λευχαιμίες, λεμφώματα, συμπαγείς όγκους) και ασθενείς με AIDS. Μέχρι την περυσινή χρονιά οι νέοι αυτών των κατηγοριών ελάμβαναν το πιστοποιητικό πάθησης από τις πρωτοβάθμιες επιτροπές που συστήνει το υπουργείο Υγείας σε ορισμένα νοσοκομεία της χώρας προσκομίζοντας μόνο τα απαραίτητα δικαιολογητικά νοσηλείας. Να σημειωθεί ότι για τις υπόλοιπες 64 σοβαρές παθήσεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο όσων παιδιών δικαιούνται το συγκεκριμένο ευεργέτημα δεν επήλθε καμία αλλαγή στη διαδικασία απονομής του πιστοποιητικού , σύμφωνα με το athina984.gr.

Ψυχρολουσία λίγο πριν τις

Λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα οι τελειόφοιτοι έλαβαν επιστολή από την αρμόδια επιτροπή του ΚΕΣΥ, η οποία τούς γνωστοποιούσε ότι δεν δικαιούνται πλέον την ένταξή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τη διαδικασία που ακολουθείται για τα παιδιά με σοβαρές παθήσεις, τα οποία καταλαμβάνουν το 5% των θέσεων στις πανεπιστημιακές σχολές. Το οξύμωρο είναι ότι η συγκεκριμένη επιστολή τούς αφήνει και εκτός διεκδίκησης μιας θέσης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, καθώς δεν έχουν καν υποβάλει αίτηση συμμετοχής, υπολογίζοντας ότι θα ακολουθούσαν τη διαδικασία εισαγωγής υποψηφίων με σοβαρές παθήσεις που ίσχυε στην Ελλάδα επί δεκαετίες, έως πέρυσι.

Μέχρι σήμερα η επιτροπή ενστάσεων έχει κρίνει ένα μικρό αριθμό αιτήσεων παιδιών με καρκίνο και έχει στείλει τις πρώτες αποφάσεις, απορρίπτονται όσα παιδιά ολοκλήρωσαν τη θεραπεία τους πριν από την τελευταία πενταετία. Η επιτροπή θεωρεί ότι η νεοπλασματική νόσος έχει ιαθεί και ως εκ τούτου δεν δικαιούνται το πιστοποιητικό πάθησης.

Όλα αυτά έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση των συλλόγων γονέων παιδιών με νεοπλασματική νόσο, οι οποίοι έχουν κατακλύσει με επιστολές διαμαρτυρίας τα υπουργεία Υγείας και Παιδείας.

«Η Φλόγα»: Κατάφωρη αδικία

«Το θέμα δεν είναι αν τα παιδιά μας θεωρούνται ιαθέντα ή όχι, αλλά τα τεράστια κενά που έχουν δημιουργηθεί στην εκπαίδευσή τους τα προηγούμενα χρόνια» απαντά σε επιστολή του ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Νόσο «Η Φλόγα». Ο Σύλλογος κάνει λόγο για «κατάφωρη αδικία» και υπογραμμίζει ότι «όταν τα υπόλοιπα παιδιά ακολουθούσαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τα δικά μας πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή. Τα εκπαιδευτικά κενά που δημιουργήθηκαν δεν καλύπτονται εύκολα, ούτε ο ανταγωνισμός είναι ισότιμος με τα άλλα παιδιά-υποψηφίους, που ολοκλήρωσαν ομαλά την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή τους. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε ίσχυε μέχρι πρότινος το ειδικό καθεστώς εισαγωγής».

«Η Λάμψη»: Το 5% είχε παιδαγωγικά κριτήρια

Ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες Βόρειας Ελλάδας «Η Λάμψη», σε επιστολή του σημειώνει ότι «ο νομοθέτης όταν εισήγαγε τη διάταξη του 5% είχε στο μυαλό του καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια» και εξηγεί: «Ένα παιδί που νοσεί σε νεαρή ηλικία των 6, 7, 8, 9, 10 ετών χάνει 1 με 2 χρόνια φοίτησης στο Δημοτικό. Βγαίνει εντελώς από την εκπαιδευτική διαδικασία και όταν με το καλό επανέρχεται, δύσκολα μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος. Η ανοσοκαταστολή που κυριαρχεί στη θεραπεία των παιδιών αυτών κατά τη διάρκεια της θεραπείας καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση των μαθημάτων».

«Η επιτροπή θεωρεί ότι με την πενταετία το παιδί έγινε καλά; Ναι, η νόσος εξαφανίστηκε, αλλά η ψυχική κατάσταση του παιδιού είναι η ίδια με αυτή των συνομηλίκων του; Τα σημάδια που αφήνουν οι θεραπείες και τα πιθανά χειρουργεία αποκατάστασης που μπορεί να γίνονται για χρόνια μετά την ύφεση της νόσου δεν μετρούν για αυτά τα παιδιά;» διερωτώνται οι εκπρόσωποι του Συλλόγου. και καλούν το υπουργείο Παιδείας «να είναι πάντα δίπλα σε αυτά τα παιδιά 17-18 ετών, παιδαγωγικά, να τα στηρίξει και να τους δώσει μια ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους με αξιοπρέπεια δείχνοντας σεβασμό στον αγώνα που έδωσαν για να επιβιώσουν στερούμενα ένα σημαντικό κομμάτι της παιδικής τους ηλικίας αλλά και της μαθητικής τους ζωής».