: Οι σταμάτησαν να αποτελούν ξεχωριστό γιατί όσοι υποψήφιοι ήθελαν να τα δηλώσουν έπρεπε να εξεταστούν σε επιπλέον μάθημα στις .

Του Στράτου Στρατηγάκη, Μαθηματικού – Ερευνητή

 

Αυτό, σύμφωνα με το , μείωνε τη ζήτηση για αυτές τις , πράγμα που αποτυπωνόταν στις των τμημάτων. Το πρόβλημα σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας είναι ότι αν οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί εισάγονται με λιγότερα από 10.000 μόρια δεν θα έχουμε καλούς δασκάλους για τα παιδιά μας. Η λύση που εφάρμοσε το Υπουργείο Παιδείας για να προσελκύσει καλούς μαθητές ήταν να καταργήσει την αυτονομία του Επιστημονικού των Παιδαγωγικών και να ενσωματώσει τα τμήματα σε όλα τα Επιστημονικά Πεδία, ώστε να αυξήσει τη ζήτηση και να πετύχει την εισαγωγή καλύτερων μαθητών, για να έχουν καλούς δασκάλους τα παιδιά μας. Επέστρεψε δηλαδή σ’ αυτό που ίσχυε τα τελευταία 35 χρόνια.

Θα προσπαθήσουμε να δούμε τα οφέλη αυτής της αλλαγής, όπως αποτυπώνεται στους αριθμούς. Για να μπορέσουμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα συγκρίναμε το έτος 2017, που τα παιδαγωγικά αποτελούσαν ξεχωριστό Επιστημονικό Πεδίο και το έτος 2015, την τελευταία χρονιά που τα παιδαγωγικά ήταν κοινά σε όλα τα Επιστημονικά Πεδία. Βέβαια το 2015 οι υποψήφιοι εξετάζονταν σε 6 ή 7 μαθήματα ενώ το 2017 εξετάζονταν σε 4 ή 5 μαθήματα. Συνεπώς οι βάσεις δεν μπορούν να συγκριθούν, αφού τα μόρια προκύπτουν από διαφορετικό αριθμό μαθημάτων και διαφορετικής ποιότητας μαθημάτων. Οι υποψήφιοι από τις Ανθρωπιστικές Σπουδές έγραψαν πολύ χειρότερα στα Μαθηματικά από ότι στη Βιολογία Γενικής Παιδείας το 2015. Θα μελετήσουμε, λοιπόν, τη ζήτηση για Παιδαγωγικές Σπουδές. Στον πίνακα βλέπουμε ότι οι εισακτέοι στα τμήματα δασκάλων και νηπιαγωγών ήταν το 2017 3017 υποψήφιοι στην κατηγορία του 90%, αυτούς δηλαδή που εξετάστηκαν στις πανελλήνιες εξετάσεις. Από αυτές τις θέσεις εισακτέων μόλις οι 279 βρίσκονται στην Αθήνα, το 9,24% των θέσεων, ποσοστό που δεν έχει καμία σχέση με την πληθυσμιακή αναλογία των κατοίκων του λεκανοπεδίου σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι στο λεκανοπέδιο κατοικεί περίπου το 35% του πληθυσμού. Η υποχρεωτική εσωτερική μετανάστευση, εντείνει τα οικονομικά προβλήματα των οικογενειών, που απαιτούν μετεγγραφή για τα παιδιά τους, που δεν μπορεί να γίνουν μαζικά με αποτέλεσμα να αλλάζουμε το νόμο για τις κάθε λίγο και λιγάκι. Ακόμη ένας φαύλος κύκλος που οφείλεται στους λάθος σχεδιασμούς δεκαετιών.

Οι υποψήφιοι που δήλωσαν ως πρώτη προτίμηση κάποιο τμήμα παιδαγωγικών ανά την Ελλάδα ήταν 4015 το 2017 και 4478 το 2015. Συνεπώς οι θέσεις υπερκαλύπτονται από τους υποψηφίους που έχουν ως πρώτη τους επιλογή ένα από τα Παιδαγωγικά τμήματα. Βέβαια οι υποψήφιοι που είχαν ως πρώτη επιλογή τα Παιδαγωγικά το 2015 ήταν 463 περισσότεροι από το 2017. Συνολικά οι υποψήφιοι που είχαν τα παιδαγωγικά μέσα στις 3 πρώτες προτιμήσεις τους ήταν το 2017 2050 λιγότεροι από το 2015. Αυτό επιχειρεί να πετύχει το Υπουργείο Παιδείας: να αυξήσει τη ζήτηση. Θέλουμε, όμως, τη ζήτηση του τυχαίου; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Το 2017 όσοι δήλωσαν τα Παιδαγωγικά ήταν αποφασισμένοι, γιατί υποχρεώθηκαν να δώσουν ένα μάθημα επιπλέον, ενώ οι υποψήφιοι του 2015 όχι, αφού μπορούσαν απλώς να κάνουν ένα κλικ. Προφανώς οι υποψήφιοι του 2017 το ήθελαν περισσότερο. Ακόμη οι υποψήφιοι το 2017 δήλωσαν τα Παιδαγωγικά παρά την παρατεταμένη αδιοριστία δασκάλων. Να θυμίσουμε ότι από το 2013 και μετά δεν έχει γίνει κανείς μόνιμος διορισμός δασκάλου.

Από τη μία λοιπόν λέμε ότι δεν είναι σωστό οι να δηλώνουν πάρα πολλές στο τους και να μπαίνουν κάπου στην τύχη και, μάλιστα, πολλοί πρότειναν να μειωθεί ο αριθμός των σχολών που μπορούν να δηλώσουν οι υποψήφιοι και από την άλλη προωθούμε την αύξηση της ζήτησης μέσω της διευκόλυνσης δήλωσης στο μηχανογραφικό, όταν οι πρώτες επιλογές και μόνο υπερκαλύπτουν την προσφορά.

Συνεπώς το μέτρο δεν δείχνει να προσφέρει κάτι, ενώ έχει σίγουρα δύο αρνητικά:

1. Σταμάτησαν οι υποψήφιοι των Ανθρωπιστικών  σπουδών να εξετάζονται στα μαθηματικά και οι υπόλοιποι στην Ιστορία, πράγμα που σαφώς θα βελτίωνε το επίπεδο των δασκάλων μας.

2. Προκάλεσε ακόμη μία αναστάτωση, γιατί κάθε αλλαγή δημιουργεί την ανάγκη ενημέρωσης, που σημαίνει άσκοπη σπατάλη χρόνου και έχει και την παρενέργεια να καταργείται το ξεχωριστό επιστημονικό πεδίο για όλους εκτός από τους υποψηφίους της κατηγορίας του , αιφνιδιάζοντας τους υποψηφίους αυτής της κατηγορίας.

Δυστυχώς στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι κάθε αλλαγή σημαίνει την παραγωγή έργου, συνεπώς κάθε αλλαγή θεωρείται εκ των προτέρων καλή. Οι περισσότερες, όμως, αποδεικνύονται άστοχες και μετά από λίγο καιρό χρειάζονται αναθεώρηση, σύμφωνα με τη naftemporiki.gr.