Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και Novartis –  Την εβδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας εισήγαγε προς ψήφιση στην Βουλή των Ελλήνων, ένα από τα πιο σημαντικά σχέδια νόμου στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων. Την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Και ο λόγος είναι ότι, ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ξεκινήσει εδώ και δύο δεκαετίες να εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις στα εκπαιδευτικά τους συστήματα προκειμένου να ευθυγραμμιστούν και να συμμετέχουν δυναμικά στις μεταβαλλόμενες συνθήκες σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, εμείς στην καλύτερη των περιπτώσεων παραμέναμε θεατές.

του Γιώργου Πάντζα


Μέχρι όμως το 2010, όταν και χρεοκόπησε η χώρα από τις πολιτικές και τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Γιατί από εκεί και ύστερα ήρθε το πρώτο κύμα αλλαγής και «εκσυγχρονισμού» στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το πρώτο κύμα με «ανατριχιαστικά» εμβληματικές αλλαγές, ταυτόσημες με την ιδεολογική ιδιοσυγκρασία των κομμάτων που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια την χώρα.

Με τους ινστρούχτορες, τους «άριστους» και «αλάθητους», του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, προχώρησαν χωρίς αναστολές σε περικοπές στη χρηματοδότηση των ΑΕΙ, σε περικοπές στους μισθούς του συνόλου του – κύριου και βοηθητικού – διδακτικού και διοικητικού προσωπικού των AEΙ προκειμένου να μειωθεί το μισθολογικό κόστος στο δημόσιο, σε περιορισμό των νέων προσλήψεων τακτικού προσωπικού, σε δραστική μείωση της δημόσιας δαπάνης για την πρόσληψη προσωρινού διδακτικού προσωπικού με συμβάσεις, ιδιαίτερα στα ΤΕΙ.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το περιβόητο σχέδιο «ΑΘΗΝΑ», που τσουβάλιασε χωρίς κανένα ποιοτικό ή επιστημονικό κριτήριο, σχολές, τμήματα και ερευνητικά ιδρύματα. Ή τον νόμο Διαμαντοπούλου που επιδίωξε να μεταβάλλει τα πανεπιστημιακά σε Ανώτατα «Επιχειρηματικά» Ιδρύματα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει όλους τους Υπουργούς Παιδείας των προηγούμενων κυβερνήσεων να βρίσκονταν σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τους δανειστές.
Σήμερα λοιπόν, η τριτοβάθμια εκπαίδευση χρειάζεται μεταρρυθμίσεις. Στοχευμένες, και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, που θα προσαρμοστούν στον περιβάλλον που συνεχώς μεταβάλλεται και αλλάζει. Στην έρευνα, στην καινοτομία, στις ιδέες, στις ίδιες τις κοινωνίες.

Μεταρρυθμίσεις σαν και την νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης με την ίδρυση του τρίτου μεγαλύτερου Πανεπιστημίου της χώρας στην Δυτική Αττική. Στην πολύπαθη Δυτική Αττική μάλιστα, που κανένας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τα προβλήματά της. Μια ολόκληρη περιοχή στην οποία κυριάρχησε η πολεοδομική αναρχία, η ανεργία, ο αποκλεισμός και η κοροϊδία των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και σαν επιστέγασμα ήρθε προ ημερών και η επίσκεψη στην Μάνδρα του Κυριάκου Μητσοτάκη, για να θυμίσει και να «απολαύσει» τα επιτεύγματα και τις πολιτικές, που καθόρισαν και είναι υπεύθυνα για την σημερινή εικόνα της Δυτικής Αττικής.
Είναι βέβαιο λοιπόν, ότι η έννοια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης έχει διαφορετική προσέγγιση, οπτική, και ιδεολογική αφετηρία για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αλλαγή στο πλαίσιο των μεταγραφών, που δίνει την δυνατότητα μεταγραφής στα αδέλφια που φοιτούν σε διαφορετικές πόλεις, η ίδρυση των σχολείων στις φυλακές, η 14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, είναι παρεμβάσεις σίγουρα θετικές για την κοινωνία.

Η σοβαρή αντιμετώπιση επιτέλους απέναντι στα Τ.Ε.Ι. που τα τελευταία χρόνια είχαν κυριολεκτικά αφεθεί στην τύχη τους, τα μεταπτυχιακά προγράμματα που δεν θα έχουν δίδακτρα στο νέο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, ακόμα και η μέριμνα στους πληγέντες από τις καταστροφικές πλημύρες στην Δυτική Αττική, που τα παιδιά τους φοιτούν στην Γ Λυκείου και ετοιμάζονται να δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις το καλοκαίρι, με επιπλέον μοριοδότηση για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αποτελούν πρωτοβουλίες και εξασφαλίσεις προς την κοινωνία αυτής της κυβέρνησης.
Εν κατακλείδι, μιας και η δημόσια συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το σκάνδαλο «Novartis» και με αφορμή το νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, θα πω στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ότι εκείνοι που φαίνονται ότι εκ φύσεως είναι άριστοι, χρειάζονται περισσότερο από τους άλλους την παιδεία. Ακριβώς γιατί είναι αυτοί που οδηγήσανε την χώρα στην χρεοκοπία με δεκάδες σκάνδαλα και κομπίνες. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι ο τόπος δεν χρειάζεται τους εκ φύσεως άριστους, αλλά έχει ανάγκη τους εν τοις πράγμασι άριστους. Αυτό, η κοινωνία το έχει αποφασίσει από καιρό. Και συγκεκριμένα εδώ και 3 χρόνια, που έδωσε την εντολή της διακυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ.