Ολοένα και περισσότερα παιδιά δυσκολεύονται να κρατήσουν σωστά στο χέρι τους μολύβια ή στυλό, εξαιτίας της εκτεταμένης χρήσης της τεχνολογίας, επισημαίνουν διακεκριμένοι παιδίατροι στη Βρετανία.
Η υπερβολική χρήση τηλεφώνων και τάμπλετ με οθόνη αφής αποτρέπει την ανάπτυξη των μυών στα δάχτυλα των παιδιών, με αποτέλεσμα να μην μπορούν ούτε να συγκρατήσουν ούτε να χειριστούν σωστά τα απαραίτητα «εργαλεία» κάθε μαθητή: το μολύβι και το στυλό.
«Τα παιδιά δεν έρχονται πλέον στο σχολείο έχοντας δυνατά και ευλύγιστα δάχτυλα, όπως γινόταν πριν από δέκα χρόνια. Πλέον, τους δίνουμε ένα μολύβι για να γράψουν αλλά δεν μπορούν να το κρατήσουν επειδή τους λείπουν βασικές δεξιότητες. Προκειμένου να πιάσεις σωστά ένα μολύβι και να το κινήσεις, πρέπει να μπορείς να ελέγχεις σε μεγάλο βαθμό τους μύες στα δάχτυλά σου. Τα παιδιά χρειάζονται ευκαιρίες για να αναπτύξουν αυτές τις δεξιότητες», εξηγεί η παιδίατρος Σάλι Πέιν, επικεφαλής του ιδρύματος Heart of England του εθνικού συστήματος υγείας της Αγγλίας.
Το πρόβλημα, σύμφωνα με την Δρ. Πέιν, είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει δραματικά η καθημερινότητα των παιδιών και τα παιχνίδια στα οποία αφιερώνουν τον χρόνο τους. «Είναι ευκολότερο να χαρίσεις σε ένα παιδί ένα iPad απ’ ότι να το ενθαρρύνεις να παίξει με τουβλάκια, να κάνει χαρτοκοπτική ή να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα που θα το βοηθήσει να αναπτύξει τους μύες των χεριών του», επισημαίνει η ίδια.
Στο κέντρο Heart of England, ο εξάχρονος Πάτρικ συναντά μια φορά την εβδομάδα έναν ειδικό θεραπευτή που τον βοηθά να αναπτύξει επαρκή δύναμη στον δείκτη του ώστε να κρατά σωστά το μολύβι.
Η μητέρα του, Λόρα, θεωρεί ότι η αδυναμία του γιου της να το κάνει αυτό μέχρι στιγμής οφείλεται στα δικά της λάθη. «Κοιτώντας πίσω, μετανιώνω που έδωσα στον Πάτρικ πρόσβαση σε τεχνολογία, χωρίς να τον ενθαρρύνω να παίζει κατά διαστήματα με κανονικά παιχνίδια. Το αποτέλεσμα ήταν, όταν πήγε σχολείο, να μην μπορεί να κρατήσει το μολύβι σωστά, παρά την καθοδήγηση των δασκάλων του», αναφέρει η ίδια.
Στην περίπτωση του Πάτρικ, το πρόβλημα έγινε αντιληπτό έγκαιρα από το εκπαιδευτικό προσωπικό και η «ζημιά» που έχει πραγματοποιηθεί είναι απολύτως αναστρέψιμη.
Ωστόσο, θα υπάρξουν σίγουρα αμέτρητες περιπτώσεις μαθητών που δεν θα τύχουν της ίδιας προσοχής και υποστήριξης, με αποτέλεσμα να μεγαλώσουν χωρίς να μπορέσουν ποτέ να γράψουν σωστά χρησιμοποιώντας μολύβι και χαρτί.