Οι έφηβοι, ειδικά τα κορίτσια αλλά σε μικρότερο βαθμό και τα αγόρια, μπορεί να μιλούν με τις ώρες στο τηλέφωνο. Κινητό και συμβατικό «ανάβουν» κυριολεκτικά κάθε μέρα.

Οι λογαριασμοί έρχονται φουσκωμένοι και οι γονείς απελπίζονται. Αλλά δεν τους ενοχλούν μόνο τα χρήματα, αναρωτιούνται παράλληλα: «Γιατί να χάνει έτσι άσκοπα τις ώρες του;» και «Πότε θα προλάβει να διαβάσει;» ή «Γιατί δεν κάνει κάτι πιο δημιουργικό;» Οι συζητήσεις άλλοτε ήρεμες τις πιο πολλές φορές όμως γεμάτες ένταση είναι πολύ συχνές στα σπιτικά. Όταν μάλιστα και το βράδυ οι έφηβοι κοιμούνται αγκαλιά με το κινητό ανταλλάσοντας μηνύματα ή μιλώντας με φίλους τους οι εντάσεις μεταξύ γονιών και εφήβων είναι συνεχείς.

Γιατί μιλάει πολύ

Οι τηλεφωνικές συνομιλίες αποτελούν το κέντρο της κοινωνικής ζωής των εφήβων τονίζει η Αλεξάνδρα Καππάτου, παιδοψυχολόγος. Ο έφηβος έχει δρομολογήσει μια πορεία «εξόδου» στην κοινωνία. Η δική του κοινωνία είναι οι συνομήλικοί του, δηλαδή οι συμμαθητές του και η παρέα του. Κατά συνέπεια, είναι πολύ λογικό να ζει όλο το 24ωρο στραμμένος προς εκείνους ή εκείνες που αποτελούν τον «κόσμο του». Όταν δεν είναι μαζί τους «εκεί έξω», τους αισθάνεται κοντά του μιλώντας στο τηλέφωνο. Το παιδί που μιλάει στο τηλέφωνο με τους φίλους του μπορεί όντως να λέει κουβέντες που για τους γονείς ανήκουν στην κατηγορία της «αερολογίας», αλλά για το ίδιο το παιδί είναι ζωτικής σημασίας : είναι η επικοινωνία «με τους δικούς του». Αυτή η συσχέτιση με τους συνομηλίκους του είναι για εκείνο πολύ δημιουργική και απολύτως απαραίτητη. Του είναι σαφώς πιο ευχάριστο να μιλούν με τους φίλους τους παρά να διαβάζουν μαθήματα ή να τρώνε μαζί σας. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να κλείνουν 8ωρα στο τηλέφωνο.

Πότε είναι ανησυχητικό

Αν παρατηρείτε ότι το παιδί δεν προλαβαίνει να διαβάσει, να κάνει μπάνιο ή να πάει στο φροντιστήριο ή και να κοιμηθεί όσες ώρες έχει ανάγκη επειδή αναλώνεται στα τηλεφωνήματα, ή αν δεν προλαβαίνετε να αντιμετωπίσετε τις δικές σας υποχρεώσεις επειδή σας καθυστερεί με τα τηλεφωνήματα του

, τότε η κατάσταση πρέπει πια να ρυθμιστεί με σαφέστερους κανόνες, αλλά παράλληλα να αναρωτηθείτε και για ποιο λόγο το παιδί είναι τόσο έντονα στραμμένο σε αυτή τη μορφή επικοινωνίας.

Μήπως δεν συναντά εξαιτίας σας ή εξαιτίας των υποχρεώσεων του καθόλου τους φίλους και τις φίλες του; Αν, πάλι, δεν φταίει αυτό, τότε μήπως υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα που απασχολεί ιδιαίτερα το παιδί σας;

Φερθείτε διακριτικά, με στόχο όχι να ελέγξετε το παιδί, αλλά να το στηρίξετε στο πιθανό πρόβλημα που το έχει αποσυντονίσει.

Τι πρέπει να κάνετε

-Είναι σημαντικό να εξηγήσετε στον έφηβο τους λόγους για τους οποίους επιθυμείτε να περιορίσει τις συνομιλίες. Πρέπει να μάθει να λαμβάνει υπόψη και τα άλλα μέλη της οικογένειας και να σεβαστεί ότι έχουν το δικαίωμα να έχουν κοινωνική ζωή.

-Να καθορίσετε τις ώρες τηλεφωνημάτων για κάθε μέλος της οικογένειας.

-Δώστε στο παιδί τη δυνατότητα να επιλέξει πότε θέλει να αφιερώνει χρόνο στην τηλεφωνική επικοινωνία με τους φίλους του. Για παράδειγμα, αφού ολοκληρώσει τα μαθήματα του μπορεί να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο για 30 λεπτά.

-Συμφωνείστε μαζί του να κλείνει το κινητό κάποια συγκεκριμένη ώρα εξηγώντας του πόσο επηρεάζεται η υγεία του όταν το έχει στο μαξιλάρι, και ότι επιπροσθέτως παρεμποδίζεται ο ύπνος του.

-Βάλτε ένα λογικό όριο στο οικονομικό θέμα. Ζητήστε από το παιδί σας να μην τηλεφωνεί μόνο εκείνο στους άλλους, αλλά να μοιράζονται τους λογαριασμούς και να του τηλεφωνούν κι εκείνοι.

-Μη θεωρείτε λύση τη δεύτερη γραμμή. Αν μπει δεύτερη γραμμή, τότε είναι που το παιδί θα μιλά πραγματικά με τις ώρες.

-Μη λογοκρίνετε το περιεχόμενο των συνομιλιών του παιδιού. Ακόμα κι αν πιστεύετε βαθύτατα ότι συζητιούνται ανοησίες, δεν μπορείτε να παρεμβαίνετε στις συνομιλίες του. Θα δημιουργήσετε αρνητικό κλίμα. Εξάλλου σας συμφέρει να συζητά με τους φίλους και τις φίλες του από το τηλέφωνο, παρά να μένει άλλες 2 ώρες εκτός σπιτιού σε χώρους που δεν μπορείτε να ελέγξετε.

-Να το προτρέπετε να μιλά από το σταθερό προκειμένου να περιορίζει τη χρήση του κινητού.

-Τέλος μη ξεχνάτε να ενισχύετε την επικοινωνία σας με τον έφηβο.

Κωνσταντίνα Ντουντούμη

Πηγή: