Ρηξικέλευθες προτάσεις για τα ελληνικά δεδομένα εξετάζει το Εθνικό Συμβούλιο Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΣΕΚΑΑΔ – πρώην ΕΣΥΠ), την ίδια στιγμή που ο ΟΟΣΑ βάζει το στίγμα του στις υιοθετούμενες πολιτικές και στις τρεις βαθμίδες.

Απόστολος Λακασάς

Ειδικότερα, όπως εξήγησε χθες στην «Κ» ο Σπύρος Γεωργάτος, πρόεδρος του ΕΣΕΚΑΑΔ και καθηγητής στο Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, το Συμβούλιο θα εξετάσει τη δυνατότητα φοιτητές να διεξάγουν παράλληλα σπουδές σε επίπεδο. Ανάλογη πρόβλεψη υπάρχει στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και, όπως εξήγησε ο κ. Γεωργάτος, θα αφορά παιδιά με ιδιαίτερη κλίση που θεωρούν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοια πρόκληση. Και υπάρχουν τέτοια παιδιά, εάν κρίνουμε από τις πολλές επιτυχίες των Ελλήνων σε διεθνείς διαγωνισμούς, όπως Ολυμπιάδες Φυσικής, Μαθηματικών κ.λπ. «Τα παιδιά έχουν διαφορετικές δεξιότητες. Δεν μπορεί στην Ελλάδα να υπάρχουν δρόμοι φραγμένοι για τα παιδιά», δήλωσε ο κ. Γεωργάτος προσθέτοντας ότι, «εφόσον διαθέτουμε πρότυπα σχολεία, γιατί όχι και πρότυπα προγράμματα». Βεβαίως, η πρόταση για να προχωρήσει πρέπει να ξεπεράσει συντηρητικές νοοτροπίες σε κόμματα και φορείς.

Παράλληλα, το ΕΣΕΚΑΑΔ θα εξετάσει πώς οι θα μπορούν να παρακολουθούν το 25% των μαθημάτων από ένα συγγενικό στο πρώτο τους πτυχίο τμήμα (π.χ. τμήματα Φυσικής και Μαθηματικών), αλλά και πώς ένας φοιτητής μιας σχολής θα μπορεί να διδαχθεί ένα μάθημα σε σχολή άλλης πόλης (ένα είδος εθνικού Erasmus). Οι δύο προτάσεις είχαν τεθεί και σε προηγούμενη φάση διαβούλευσης, ωστόσο υπήρξαν ενστάσεις από ΑΕΙ για δυσκολίες υλοποίησής τους.

Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου βαδίζει με βάση την ενδιάμεση έκθεση του ΟΟΣΑ για την ελληνική εκπαίδευση. Χαρακτηριστικά, η έκθεση (δημοσιοποιήθηκε από τον ιστότοπο https://selidodeiktis.edu.gr) δείχνει ότι η εκπαίδευση θα κινηθεί στους άξονες της αποκέντρωσης, της αυτονομίας, της λογοδοσίας, της αξιολόγησης, της αποτίμησης μαθησιακών αποτελεσμάτων και της χρηματοδότησης των ΑΕΙ με βάση αλγόριθμο στον οποίο περιλαμβάνεται και η μέση διάρκεια αποφοίτησης. Ενδεικτικά σημεία-προτάσεις της έκθεσης είναι τα εξής:

• Περισσότερη αποκέντρωση και σχολική αυτονομία συνδυασμένη με περισσότερη λογοδοσία για να γίνουν τα σχολεία πιο αποδοτικά και να ανταποκρίνονται καλύτερα στις τοπικές ανάγκες. Το ελληνικό σύστημα είναι άκρως συγκεντρωτικό με την κυβέρνηση να έχει τον σχεδόν απόλυτο έλεγχο.

• Συσχέτιση της αποκέντρωσης στη χρηματοδότηση με τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Παρ’ όλα αυτά, δεν παρουσιάζεται στην έκθεση το πού θα βρεθούν τα επιπλέον κονδύλια.

• Διαχείριση του προσωπικού λαμβάνοντας υπόψη και το επίπεδο εμπειρίας τους.

• Συγχωνεύσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

«Η έκθεση είναι περισσότερο απαρίθμηση συμβουλών εκπαιδευτικής πολιτικής οι οποίες παρουσιάζονται ως κατευθύνσεις. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο πώς η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θα προχωρήσει στις πρακτικές εφαρμογής τους», παρατήρησε στην «Κ» ο ταμίας της ΔΟΕ Μάνος Ανδρουλάκης. Αλλοι λένε πως ήδη το υπουργείο τις υλοποιεί έστω κι αν η τελική έκθεση αναμένεται στα τέλη του έτους.