Κατάργηση πανελληνίων: Επιτέλους μια κυβέρνηση κατάλαβε πόσο απαράδεκτες και ”απάνθρωπες” είναι οι πανελλαδικές εξετάσεις. Περιμέναμε χρόνια τέτοια αλλαγή στην εκπαίδευση.
Μπορεί να άργησε πολλά χρόνια αλλά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ αποφασίστηκε.Τώρα θα πρέπει να αναμένουμε τον τρόπο που θα εφαρμοστεί το νέο σχέδιο της κυβέρνησης και την εισαγωγή τον μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Δεν είμαι σίγουρη οτι έχουν αποφασίσει ακόμα τον τρόπο εισαγωγής , αλλά το πρώτο βήμα θέλω να ελπίζω οτι έχει γίνει.
Αν όντως καταργηθούν απο του χρόνου οι πανελλαδικές , οι μαθητές , οι γονείς και οι καθηγητές θα ανακουφιστούν οπωσδήποτε.Δεν υπάρχει πιο αγχώδης διαδικασία για έναν μαθητή.
Η προετοιμασία ξεκινάει απο την πρώτη τάξη του λυκείου. Η πίεση είναι μεγάλη για εναν έφηβο. Χρήματα για πολλά φροντιστήρια και ιδιαίτερα πλέον δεν υπάρχουν και οι ανταγωνισμός ολοένα και αυξάνεται.
Εύχομαι στο μέλλον το εκπαιδευτικό σύστημα να είναι πιο κοντά στις ανάγκες του μαθητή. Να μην αντιμετωπίζει τον μαθητή ως ”μηχανή διαβάσματος”.
Έχω δώσει και εγώ πανελλήνιες και μπορώ να εκφέρω γνώμη. Ήταν μια κακή εμπειρία για εμένα , παρόλα αυτά πέρασα στη σχολή που ήθελα. Το άγχος , η πίεση απο παντού και η κούραση που πέρασα τότε , δεν θα ξεχαστούν.
Δεν είναι μόνο τα παραπάνω…
Οι μαθητές ”παλεύουν” με τη βαθμοθηρία! Η μανία που πιάνει τους γονείς και τους μαθητές για το πόσο θα γράψουν ή ποια σε ποια σχολή θα πετύχουν τα παιδιά , γεμίζουν τον μαθητή με άγχος , τύψεις και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Και στο κάτω κάτω ποιος σας εγγυάται ότι θα αποφοιτήσει από την σχολή στην οποία πέρασε; Μήπως είναι λίγοι εκείνοι που παρατούν τις σχολές τους για να ασχοληθούν με κάτι άσχετο; Όχι, ένα μεγάλο ποσοστό φοιτητών δεν παίρνει πτυχίο ποτέ με αποτέλεσμα να αυτά τα παιδιά να γίνονται “αιώνιοι” φοιτητές. Τίποτα δεν είναι σίγουρο σε αυτή τη ζωή , άρα ούτε και οι πανελλήνιες είναι.
Αν ο μαθητής πετύχει στη σχολή που είχε στόχο , αντιμετωπίζεται σαν ”ήρωας”. Αν δεν τα καταφέρει , θεωρείται ”αποτυχημένος”.Μπορεί να ακουγεται παράλογο , αλλά είναι η αλήθεια. Πώς μια εφηβική ψυχή να διαχειριστεί την υπερβολική χαρά ή την υπερβολική λύπη;
Συνοψίζοντας , μακάρι να βρεθεί ένας δίκαιος και σωστός για τους μαθητές , τρόπος εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ , ωστέ να μην υπάρχει πίεση , αλλά και διάκριση ανάμεσα στα παιδιά των μεγάλων αστικών κέντρων και των απομακρυσμένων περιοχών. Κάλλιο αργά παρά ποτέ…
Αναγνώστρια